به نظر من دانشمندان وحکماء دو دسته اند، دسته اول دانشمندان صادق و واقعي هستند، که محال است آنان بلغزند، حتي اگر لائيک هم باشند، درست آنان به ظاهر به وجود واجب الوجود معتقد نيستند، اما باطن شان بطور نا خود آگاه به يک قدرتي اتکاء داردبناء براين انديشه وتفکر والاي ايشان هيجگاهي اجازه نمي دهد تا سبب فساد در جامعه شوند واما دسته دوم دانشمندان کاذب اند که خود ستايي وخود محوري آنان بر دانش وحکمت شان غالب است. درنتيجه هم خودرا فريب مي دهند وهم مردم را اغوا مي کنند، در واقع آنها فکر مي کنند که دانشمند است در حالي که پوک وتو خالي اند.